บทกลอน : ใจ 🤍 อันใจคน ยากแท้ จะเข้าถึง ตัวฉันจึง ต้องคิด ต้องปรึกษา คิดทบทวน ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่ามา ต้องรักษา ด้วยสิ่งใด จึงบรรเทา ฉันจึงเขียน บทกลอน ให้ชวนคิด ให้พินิจ ไตร่ตรอง ใช่ว่าเขลา ถึงความจริง ในสิ่ง ที่เป็นเรา สิ่งใดเล่า ที่ฉัน นั้นควรทำ หรือว่าฉัน นั้นควร ที่จะหยุด แต่งเติมจุด คิดร้าย และขบขำ หยุดขีดเส้น แบ่งเกณฑ์ ตัดสินกรรม สัจธรรม ความจริง ก็คือใจ ใจเราคิด สิ่งใด ก็คือคิด มิอาจคิด ตรงข้าม ตามใจไหม หรือฉันรู้ แล้วว่า ความจริงคืออะไร แล้วทำไม ต้องหา คำตอบเอย ใจเจ้าเอ๋ย เจ้าแสน อิสระ ไปไหนหน่ะ ถามตอบ อย่านิ่งเฉย เดี๋ยวกังวล ในสิ่ง ไม่รู้เอย เพียงเพราะเคย มิถาม พูดจากัน จะควบคุม จิตใจ นั้นคงยาก อาจลำบาก กังวล เหมือนกับฉัน อาจคิดมาก เพราะเหตุ ฝืนใจกัน เพราะขีดกั้น ความรู้สึก ในใจเอย

ณ เวลา หนึ่ง ที่ฉันถามเวลา🕐🤔 นี้ๆเวลา ฉันเรียกเธออะหันมาบ้างสิ(ฉันถาม) หันไม่ได้หรอก ฉันกำลังเดินอยู่(เวลาตอบ) แล้วฉันจะคุยกับเธอได้ไง(ฉันถาม) เธอก็เดินให้ทันฉันสิ(เวลาตอบ) แล้วฉันจะเดินทันเธอได้ไง เธอไม่หยุดเดินงะ(ฉันถามต่อ) ถ้าฉันหยุดเดิน เธออาจจะไม่ได้พบเจอสิ่งต่างๆอีกมากมายนะ(เวลาตอบ) แต่สิ่งที่ฉันมีอยู่ตอนนี้ ฉันก็ไม่อยากลาจากมันเหมือนกันนะเวลา(ฉันตอบกลับ) by ka•pao•moo•grob

รอผลนะขอรับ 😂