ครั้งหนึ่งผมเหยียบย้ำต้นญ่าตั้งมากมาย เพียงเพื่อเข้าไปลดดอกไม้เพียงดอกเดียว สุดท้ายดอกไม้ดอกนั้นก็ล่วงโรยหล่นไป กว่าเราจะฉุดคิดขึ้นได้ ก็ได้พบว่าต้นญ่าที่เราเหยียบย้ำนั้น บอบช้ำเกินกว่าที่เราจะรักษามันให้ฝื้นกลับคืนขึ้นมาได้ ในบางครั้งเราตั้งใจกับสิ่งที่ไกลตัวมากไป จนลืมไส่ใจสิ่งที่อยู่ไกล้ตัว..เคยสัญญาว่าจะอยู่ตรงนี้รอไม่ว่าเมื่อไหร่ก็จะรอ แต่สุดท้ายแล้วเป็นสัญญาที่ทำร้ายตัวเอง เธอไปเติบโตที่อื่นตั้งนานแล้ว มีความสุขกับมันไปตั้งนานแล้ว ก็ดีใจด้วยนะ ฉันส่งเธอได้เพียงเท่านี้แล้วนะ ฉันยอมแพ้แล้ว แกยังคงเป็นดอกไม้ที่เราชอบ แต่ตอนนี้แกไปเติบโตในกระถางของคนอื่นแล้ว..เราก็ขอให้แกโชคดีขอให้คนนั้นลดน้ำให้แกเติบโตอย่าได้มีเรื่องกังวนใจ เราจะค่อยดูแกอยู่ห่างไปจะคอยยินดีกับทุกความสำเร็จของแกอย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากความรักครั้งนี้เรายอมถอยออกมาให้แกได้เติบโตในกระถางที่แกชอบอย่างมีความสุขขอให้โชคดีกับทางที่แกเลือกนะ...🖤🖤🖤มีคนๆนึงที่เราไม่เคยลืมแต่แค่ไม่นึกถึง เขามักจะมาให้เราเห็นในความทรงจำส่วนลึกของเราเสมอการเดินทางมี2อย่าง เดินทางเพื่อจดจำอะไรใหม่ๆ การเดินทางที่ลืมอะไรเก่าๆ ทำได้เพียงจ้องมอกไม่อาดเก็บไว้การบอกลาใช้ไหม แต่คิดถึงมาตลอดเลยนะแม้ว่าจะไปเป็นดอกไม้ของใคร...