อยากบอกอะไรถึงแฟนคลับ “เมื่อก่อนเราเคยพยายามเดินทางเพื่อหาปลายทาง ว่ามันจะไกลเพียงใดแค่ไหน เราก็พยายามหาปลายทางนั้นให้จบลง ถึงแม้เส้นทางนั้นจะลำบากแค่นั้นเราก็พยายามวิ่งบ้างเดินบ้าง หกล้มคลุกคลาน มีบาดแผลซ้ำๆ จนรู้สึกว่าร่างกาย มันเจ็บและจนกลายไร้ความรู้สึก มีบ้างที่หันหลังกลับไปมองว่าฉันควรเดินต่อไปไหมหรือควรหยุดแค่นี้เป็นนับเวลา 10กว่าปี ที่ฉันได้เดินทางมา เพราะการเดินทาง ครั้งนั้นสอน ให้เรารู้ว่า ต่อให้เรามีบาดแผลแค่ไหน เราควรเดินต่อไป ไม่ควรหันหลังให้ความเจ็บปวด นั้นอีก ถึงมีรอยแผลนั้นอยู่แต่มันย้ำเตือนเราเสมอ ว่า การเดินทางครั้งนั้น มันเจ็บปวดแค่ไหนและทำให้เรารู้ว่า ปลายทางข้างหน้ามันมีอีกมากมายที่ทำให้เราต้องเดินต่อไป.. เพราะความเจ็บปวดทำให้เราต้องกลายเป็นคนเย็นชา ใจร้ายบ้างบางทีโลกไม่ได้สร้างให้เราเหมาะสมกะใครก็เป็นได้ และโลกก็สร้างให้เราถูกกระทำบ้างทำให้เราเจ็บอีก มันวนลูปเดิมๆซ้ำ cr.บันทึกของปลาวาฬ🐳 ของคุณ